Strategia ewakuacji osób ze szczególnymi potrzebami -

system RATUNKOWEJ KOMUNIKACJI GŁOSOWEJ EVC do „obszaru schronienia”

Rozporządzenie MSWiA z 17 września 2021 wymaga od projektantów uzgadniania projektów obiektów budowlanych z rzeczoznawcą p.poż. pod względem zgodności z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej w tym warunków i strategii ewakuacji ludzi lub ich uratowania w inny sposób, uwzględniając środki do ewakuacji osób o ograniczonej zdolności poruszania się.
Ma to związek z przepisami „Ustawy o Zapewnieniu Dostępności dla osób ze szczególnymi potrzebami” z września 2019, które wymagają zastosowania dodatkowych rozwiązań budowlano-architektonicznych w budynkach publicznych np. w postaci wydzielonych „obszarów schronienia”. Takie miejsca muszą być wyposażone w techniczne systemy ratunkowe służące zapewnieniu błyskawicznej 2-kierunkowej komunikacji głosowej z ratownikiem.

Jest to zgodne z europejską Dyrektywą Budowlaną 305/2011, która zaczęła obowiązywać, bezpośrednio i we wszystkich krajach unijnych, od lipca 2013 roku. Załącznik tej ustawy, dotyczący sposobu budowania budynków jednoznacznie wskazuje, że „obiekty budowlane muszą być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby w przypadku wybuchu pożaru osoby, znajdujące się wewnątrz, mogły opuścić obiekt budowlany ...lub być uratowane w inny sposób”.

Jak być uratowanym w „sposób inny” niż poprzez samodzielne opuszczenie budynku ?

Już samo sformułowanie „być uratowanym” niesie ze sobą informację, że odnosi się to do osób, które nie mogą albo nie potrafią (lub nie są w stanie) samodzielnie opuścić budynku w bezpiecznym czasie.
Klasycznym przykładem są budynki wysokościowe, coraz częściej projektowane i budowane w dużych miastach, gdzie symulowany czas ewakuacji jest krótszy niż ten określony jako „bezpieczny”. To samo dotyczy dużych i rozległych budynków, gdzie wyjścia ewakuacyjne znajdują się zbyt daleko.
Ale żeby „uratować kogoś”, (spełnić wymaganie ustawy) RATOWNIK musi wiedzieć, że takie osoby znajdują się w budynku ...i gdzie się znajdują.
Jednocześnie osoby znajdujące się w zagrożeniu lub pułapce (jak np. niepełnosprawny na wózku w klatce schodowej) muszą mieć możliwość natychmiastowego wezwania pomocy i wiedzieć, że RATOWNIK wie, że potrzebują pomocy.

Do spełnienia tych wymagań wymyślono Ratunkowe Systemy Komunikacji Głosowej. Znajdują one zastosowanie w obiektach publicznych (w uzupełnienie systemów DSO) jako system 2-kierunkowej komunikacji głosowej z ratunkowymi „Obszarami Schronienia”*. Wymagane są też w dużych halach sportowych i na stadionach oraz w obiektach rozległych w rodzaju parków rozrywki. Spełniają kluczową rolę w bardzo wysokich budynkach biurowych i apartamentowcach a także wszędzie tam, gdzie bezpośrednia ewakuacja nie jest możliwa np. w szpitalach i domach opieki.
Instrukcją dla Ratunkowych Systemów Komunikacji Głosowej jest 9-część słynnej budowlanej normy BS5839.

* przez „platformę schronienia” należy rozumieć, zamykany i zabezpieczony przed ogniem, obszar przy bezpiecznej drodze ewakuacji
„platformy schronienia” muszą być wyposażone w niezależną 2-kierunkową komunikację głosową pomiędzy osobami je zajmującymi i zarządem budynku
system komunikacji 2-kierunkowej musi być zrozumiały i łatwy do obsługi przez osoby niepełnosprawne
„platformy schronienia” stosuje się wszędzie tam, gdzie osoby na wózkach inwalidzkich nie mogą samodzielnie skorzystać ze schodów.