BEL ACOUSTICS

Telefon kontaktowy: +48 58 304 10 86  facebook  google plus



Wytyczne dla Architektów i Projektantów

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI

z dnia 17 września 2021 r.

w sprawie uzgadniania projektu zagospodarowania działki lub terenu, projektu architektoniczno-budowlanego, projektu technicznego oraz projektu urządzenia przeciwpożarowego pod względem zgodności z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej

§ 4

1. Podstawę uzgodnienia stanowią niezbędne do stwierdzenia zgodności projektu z wymaganiami ochrony przeciwpożarowej dane dotyczące warunków ochrony przeciwpożarowej obiektu budowlanego, zależne od jego przeznaczenia, sposobu użytkowania, prowadzonego procesu technologicznego, sposobu magazynowania lub składowania, warunków technicznych oraz występujących w nim zagrożeń pożarowych, obejmujące:

1) [...]

2) w przypadku projektu architektoniczno-budowlanego, w szczególności:

  • a) informacje o powierzchni wewnętrznej, wysokości i liczbie kondygnacji,
  • b) charakterystykę zagrożenia pożarowego, w tym informacje o parametrach pożarowych materiałów niebezpiecznych pożarowo oraz zagrożeniach wynikających z procesów technologicznych, a także w zależności od potrzeb – charakterystykę pożarów przyjętych do celów projektowych,
  • c) informacje o klasyfikacji pożarowej z uwagi na przeznaczenie i sposób użytkowania,
  • d) informacje o kategorii zagrożenia ludzi oraz przewidywanej liczbie osób na każdej kondygnacji, a także w pomieszczeniach, których drzwi ewakuacyjne powinny otwierać się na zewnątrz pomieszczeń,
  • e) informacje o podziale na strefy pożarowe,
  • f) maksymalną gęstość obciążenia ogniowego poszczególnych stref pożarowych PM wraz z warunkami przyjętymi do jej określenia,
  • g) informacje o klasie odporności pożarowej oraz odporności ogniowej i stopniu rozprzestrzeniania ognia przez elementy budowlane,
  • h) informacje o występowaniu materiałów wybuchowych oraz zagrożenia wybuchem, w tym pomieszczeń zagrożonych wybuchem,
  • i) informacje o warunkach i strategii ewakuacji ludzi lub ich uratowania w inny sposób, uwzględniające liczbę i stan sprawności osób przebywających w obiekcie,
  • j) informacje o doborze urządzeń przeciwpożarowych oraz innych instalacji i urządzeń służących bezpieczeństwu pożarowemu wraz z określeniem zakresu i celu ich stosowania,
  • [...]

3) w przypadku projektu technicznego, w szczególności:

  • a) informacje o powierzchni wewnętrznej, wysokości i liczbie kondygnacji,
  • b) charakterystykę zagrożenia pożarowego, w tym informacje o parametrach pożarowych materiałów niebezpiecznych pożarowo oraz zagrożeniach wynikających z procesów technologicznych, a także w zależności od potrzeb – charakterystykę pożarów przyjętych do celów projektowych,
  • c) informacje o klasyfikacji pożarowej z uwagi na przeznaczenie i sposób użytkowania,
  • d) informacje o kategorii zagrożenia ludzi oraz przewidywanej liczbie osób na każdej kondygnacji, a także w pomieszczeniach, których drzwi ewakuacyjne powinny otwierać się na zewnątrz pomieszczeń,
  • e) informacje o podziale na strefy pożarowe oraz strefy dymowe wraz z określeniem sposobu jego wykonania,
  • f) maksymalną gęstość obciążenia ogniowego poszczególnych stref pożarowych PM wraz z warunkami przyjętymi do jej określenia,
  • g) informacje o klasie odporności pożarowej, odporności ogniowej i stopniu rozprzestrzeniania ognia przez elementy budowlane oraz o klasie reakcji na ogień elementów wykończenia wnętrz i wyposażenia stałego pomieszczeń i dróg ewakuacyjnych,
  • h) informacje o zagrożeniu wybuchem, w tym informacje o pomieszczeniach zagrożonych wybuchem i strefach zagrożenia wybuchem, oraz rozwiązaniach techniczno -budowlanych, instalacyjnych i urządzeniach zabezpieczających przed powstaniem wybuchu, jak również ograniczających jego skutki,
  • i) informacje o warunkach i strategii ewakuacji ludzi lub ich uratowania w inny sposób, uwzględniające liczbę i stan sprawności osób przebywających w obiekcie, wraz z danymi o przewidywanych środkach do ewakuacji osób o ograniczonej zdolności poruszania się,
  • j) informacje o urządzeniach przeciwpożarowych oraz o innych instalacjach i urządzeniach służących bezpieczeństwu pożarowemu, wraz z charakterystyką tych urządzeń i instalacji,
  • k) informacje o sposobie zabezpieczenia przeciwpożarowego instalacji użytkowych, w tym wentylacyjnej, ogrzewczej, gazowej, elektrycznej, teletechnicznej i piorunochronnej, oraz instalacji i urządzeń technologicznych, [...]

Ustawa o zapewnianiu dostępności

Rozdział 1
Przepisy ogólne

Art. 6

Minimalne wymagania służące zapewnieniu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami obejmują:

1) w zakresie dostępności architektonicznej:
a) zapewnienie wolnych od barier poziomych i pionowych przestrzeni komunikacyjnych budynków,
b) instalację urządzeń lub zastosowanie środków technicznych i rozwiązań architektonicznych w budynku, które umożliwiają dostęp do wszystkich pomieszczeń, z wyłączeniem pomieszczeń technicznych,
c) zapewnienie informacji na temat rozkładu pomieszczeń w budynku, co najmniej w sposób wizualny i dotykowy lub głosowy, d) zapewnienie wstępu do budynku osobie korzystającej z psa asystującego, o którym mowa w art. 2 pkt 11 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1172 i 1495),
e) zapewnienie osobom ze szczególnymi potrzebami możliwości ewakuacji lub ich uratowania w inny sposób


3) w zakresie dostępności informacyjno-komunikacyjnej:
a) obsługę z wykorzystaniem środków wspierających komunikowanie się, o których mowa w art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o języku migowym i innych środkach komunikowania się (Dz. U. z 2017 r. poz. 1824), lub przez wykorzystanie zdalnego dostępu online do usługi tłumacza przez strony internetowe i aplikacje,
b) instalację urządzeń lub innych środków technicznych do obsługi osób słabosłyszących, w szczególności pętli indukcyjnych, systemów FM lub urządzeń opartych o inne technologie, których celem jest wspomaganie słyszenia,
c) zapewnienie na stronie internetowej danego podmiotu informacji o zakresie jego działalności – w postaci elektronicznego pliku zawierającego tekst odczytywalny maszynowo, nagrania treści w polskim języku migowym oraz informacji w tekście łatwym do czytania,
d) zapewnienie, na wniosek osoby ze szczególnymi potrzebami, komunikacji z podmiotem publicznym w formie określonej w tym wniosku


Wytyczne dla Architektów Wytyczne dla Architektów

DZIAŁ IX
OCHRONA PRZED HAŁASEM I DRGANIAMI

§ 323

1. Budynek i urządzenia z nim związane powinny być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby poziom hałasu, na który będą narażeni użytkownicy lub ludzie znajdujący się w ich sąsiedztwie, nie stanowił zagrożenie dla ich zdrowia, a także umożliwiał im pracę, odpoczynek i sen w zadowalających warunkach.

2. Pomieszczenia w budynkach mieszkalnych, zamieszkania zbiorowego i użyteczności publicznej należy chronić przed hałasem:

  • 1) zewnętrznym przenikającym do pomieszczenia spoza budynku,
  • 2) pochodzącym od instalacji i urządzeń stanowiących techniczne wyposażenie budynku
  • 3) powietrznym i uderzeniowym, wytwarzanym przez użytkowników innych mieszkań, lokali użytkowych lub pomieszczeń o różnych wymaganiach użytkowych,
  • 4) pogłosowym, powstającym w wyniku odbić fal dźwiękowych od przegród ograniczających dane pomieszczenie.

§ 326

5. W pomieszczeniach budynków użyteczności publicznej, których funkcja związana jest z odbiorem mowy lub innych pożądanych sygnałów akustycznych, należy stosować takie rozwiązania budowlane oraz dodatkowe adaptacje akustyczne, które zapewniają uzyskanie w pomieszczeniach odpowiednich warunków określonych odrębnymi przepisami. Adaptacje akustyczne należy wykonywać z materiałów o potwierdzonych własnościach pochłaniania dźwięku, wyznaczonych zgodnie z Polską Normą określającą metodę pomiaru pochłaniania dźwięku przez elementy budowlane.

 

 

wspomniany w rozporządzeniu „odrębny przepis” to Polska Norma:
PN-B-02151-4 – „Akustyka budowlana. Ochrona przed hałasem w budynkach. Wymagania dotyczące czasu pogłosu.”




obowiązuje od 5 września 2019 roku
PRAWO BUDOWLANE
Przepisy ogólne
Art. 7 ust. 4 (dodano)
Właściwi ministrowie, określając warunki techniczne, o których mowa w ust. 1, uwzględniają wymagania, o których mowa w art. 5 ust. 1–2b, oraz potrzeby osób ze szczególnymi potrzebami, o których mowa w ustawie z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami.

Art. 34 ust. 2
Zakres i treść projektu budowlanego powinny być dostosowane do specyfiki i charakteru obiektu, stopnia skomplikowania robót budowlanych oraz w zależności od przeznaczenia projektowanego obiektu określać niezbędne warunki do korzystania z obiektu przez osoby ze szczególnymi potrzebami, o których mowa w ustawie z dnia 19 lipca 2019 r. o zapewnianiu dostępności osobom ze szczególnymi potrzebami.


obowiązuje od 1 lipca 2013 roku
DYREKTYWA 305/2011
ZAŁĄCZNIK I
PODSTAWOWE WYMAGANIA DOTYCZĄCE OBIEKTÓW BUDOWLANYCH
Obiekty budowlane jako całość oraz ich poszczególne części muszą nadawać się do użycia zgodnie z ich zamierzonym zastosowaniem, przy czym należy w szczególności wziąć pod uwagę zdrowie i bezpieczeństwo osób mających z nimi kontakt przez cały cykl życia tych obiektów. Przy normalnej konserwacji obiekty budowlane muszą spełniać następujące podstawowe wymagania dotyczące obiektów budowlanych przez gospodarczo uzasadniony okres użytkowania.
2. Bezpieczeństwo pożarowe
Obiekty budowlane muszą być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby w przypadku wybuchu pożaru:
a) nośność konstrukcji została zachowana przez określony czas;
b) powstawanie i rozprzestrzenianie się ognia i dymu w obiektach budowlanych było ograniczone;
c) rozprzestrzenianie się ognia na sąsiednie obiekty budowlane było ograniczone;

d) osoby znajdujące się wewnątrz mogły opuścić obiekt budowlany lub być uratowane w inny sposób
5. Ochrona przed hałasem
Obiekty budowlane muszą być zaprojektowane i wykonane w taki sposób, aby hałas odbierany przez osoby je zajmujące lub znajdujące się w pobliżu tych obiektów nie przekraczał poziomu stanowiącego zagrożenie dla ich zdrowia oraz pozwalał im spać, odpoczywać i pracować w zadowalających warunkach.


obowiązuje od 1 stycznia 2016 roku
PRAWO BUDOWLANE
Przepisy ogólne
Art. 5.
1. Obiekt budowlany jako całość oraz jego poszczególne części, wraz ze związanymi z nim urządzeniami budowlanymi należy, biorąc pod uwagę przewidywany okres użytkowania, projektować i budować w sposób określony w przepisach, w tym techniczno-budowlanych, oraz zgodnie z zasadami wiedzy technicznej, zapewniając:
1. spełnienie podstawowych wymagań dotyczących obiektów budowlanych określonych w załączniku I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) Nr 305/2011 z dnia 9 marca 2011 r. ustanawiającego zharmonizowane warunki wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych i uchylającego dyrektywę Rady 89/106/EWG (Dz. Urz. UE L 88 z 04.04.2011, str. 5, z późn. zm.), dotyczących:
a. nośności i stateczności konstrukcji,
b. bezpieczeństwa pożarowego,
c. higieny, zdrowia i środowiska,
d. bezpieczeństwa użytkowania i dostępności obiektów,

e. ochrony przed hałasem,
f. oszczędności energii i izolacyjności cieplnej,
g. zrównoważonego wykorzystania zasobów naturalnych;

DO GÓRY


Wytyczne dla Architektów

  • alarm generowany przez system Przyzywowy z Toalet dla Niepełnosprawnych nie może być pomylony (wzrokowo ani słuchowo) z alarmem przeciwpożarowym w budynku.
  • linkowe ciągadła do wyzwalania alarmu powinny być montowane w sposób zapewniający do nich dostęp z muszli klozetowej i podłogi w jej pobliżu
  • czerwona linka ciągadła musi być wyposażona w dwie bransoletki (cięgna) o średnicy 50mm, jedna umieszczona na wysokości ok 80-100 cm, druga ok 10 cm nad podłogą
  • osoba niepełnosprawna wyzwalająca alarm musi dostać potwierdzenie jego wyzwolenia poprzez sygnalizację świetlną i dźwiękową
  • optyczne i akustyczne „informacje zwrotne” powinny być dostarczane w celu potwierdzania, że alarm został wywołany i odebrany
  • wskaźnik wyzwolenia alarmu powinien zostać umieszczony poza toaletą, w takim miejscu, aby osoby będące w stanie udzielić pomocy, mogły go zobaczyć i usłyszeć oraz dowiedzieć się, w którym miejscu ich pomoc jest potrzebna
  • musi być możliwość instalacji dodatkowego wskaźnika wyzwolenia alarmu
  • punkt resetowania musi być jednoznacznie oznaczony i umieszczony w zasięgu osoby znajdującej się na wózku inwalidzkim lub siedzącej na klozecie.


Wytyczne dla Architektów
  • stosuje się we wszystkich publicznych budynkach o co najmniej 2 kondygnacjach
  • „platformy schronienia” stosuje się jeśli osoby na wózkach inwalidzkich nie mogą tam samodzielnie skorzystać ze schodów
  • przez „platformę schronienia” należy rozumieć, zamykany i zabezpieczony przed ogniem, obszar przy bezpiecznej drodze ewakuacji
  • „platformy schronienia” muszą być wyposażone w niezależną i zabezpieczoną komunikację głosową pomiędzy osobami ją zajmującymi i zarządem budynku
  • system komunikacji 2-kierunkowej musi być zrozumiały i łatwy do obsługi przez osoby niepełnosprawne



Wytyczne dla Architektów
Norma określa zamierzone zastosowanie ratunkowego systemu głosowej komunikacji

  • przez zarząd budynku do rozpoczęcia ewakuacji
  • przez strażaków w czasie ewakuacji
  • przez strażaków po zakończeniu ewakuacji
  • przez osoby niepełnosprawne
  • jako system „nasłuchowy”
  • przez pozostałe osoby cywilne



Norma określa typ urządzeń, jakie powinny być zastosowane do ratunkowych systemów komunikacji głosowej oraz jak muszą być zaprojektowane i wdrożone.

Typ A:
  • tradycyjna słuchawka telefoniczna
  • komunikacja 2-kierunkowa (full-duplex)
  • do użycia przez obsługę lub przez strażaków
  • w kolorze czerwonym (lub z czerwonymi napisami)
Typ B:
  • nie wymaga używania rąk
  • do użycia przez osoby niepełnosprawne
  • do użycia przez pozostałe osoby cywilne
  • w kolorze zielonym (lub z zielonymi napisami)





PLATFORMA RATUNKOWA (definicja)

  • Platforma Ratunkowa: miejsce względnie bezpieczne, zabezpieczone przed ogniem przez okres czasu wystarczający na bezpieczną ewakuację. Tymczasowa poczekalnia, gdzie osoby niepełnosprawne mogą oczekiwać na ewakuację.
  • Platformy Ratunkowe powinny być przewidziane na wszystkich kondygnacjach (z wyjątkiem poziomu z końcowym wyjściem). Brane pod uwagę powinny być:
    - każda chroniona klatka schodowa z wejściem z kondygnacji
    - każde wyjcie ewakuacyjne prowadzące do schodów ewakuacyjnych.
  • Minimalne wymiary powierzchni Platformy Ratunkowej powinny być nie mniejsze niż 90cm x 140cm, tak aby umożliwić manewrowanie wózkiem inwalidzkim.
  • Otwór drzwiowy w Platformie Ratunkowej powinien mieć szerokość co najmniej 85cm a szerokość korytarza nie powinna być mniejsza niż 90cm.
  • Gdy przewidywany odsetek osób niepełnosprawnych będzie stosunkowo wysoki, należy dążyć do zwiększenia odpowiednio wielkości i/lub liczby Platform Ratunkowych.
Platforma Ratunkowa (schronienia) może być utworzona:
  • w pomieszczeniu takim jak: komory, chronione przed ogniem halle, korytarze lub chronione przed ogniem klatki schodowe
  • w obszarze otwartym, takim jak: płaski dach, balkon, podium lub podobne miejsce wystarczająco chronione (lub zdalnie) od każdego zagrożenia pożarem i pod warunkiem wyznaczenia odrębnej drogi ewakuacji
  • każda platforma schronienia musi zapewnić min. 30 minutową izolację od ognia oraz drzwi ognioodporne klasy co najmniej E30 (FD30S)
  • istotne jest aby położenie platformy schronienia, i obszar dla wózków inwalidzkich wewnątrz, nie miały żadnego niekorzystnego wpływu na drogę ewakuacji przewidzianą w budynku
  • gdy liczba i lokalizacja platform schronienia zostały ustalone musi być spełniony zasadniczy wymóg, zapewnienia niezależnej komunikacji głosowej między osobami tam zgromadzonymi a ratownikami w centrum,
  • osoby zgromadzone w platformie schronienia muszą być pewne, że o ich obecności tam wie zarząd budynku - żeby to zapewnić, potrzebny jest system głosowej 2-kierunkowej komunikacji między nimi
  • system głosowej komunikacji 2-kierunkowej musi być zrozumiały i łatwy w obsłudze dla wszystkich osób, które chciałyby go użyć
  • system musi być zgodny z BS5839 -9: 2003 i składać się z zewnętrznych stacji typu B, które łączą się z centralą znajdującą się w budynku, w pomieszczeniu centrum lub innym odpowiednim punkcie dostępnym dla strażaków i ratowników




DO GÓRY

Wytyczne dla Architektów



BS5839-9 instrukcja dla
Systemów Ratunkowej Komunikacji Głosowej

skrótowy opis normy


Instrukcja dla Systemów Ratunkowej Komunikacji Głosowej to 9 część normy BS5839 pt.„Wykrywanie pożarów i Przeciwpożarowe Systemy Alarmowe w budynkach”. Szczególną uwagę warto zwrócić na niektóre fragmenty tej normy. Należą do nich:

1. Norma dostarcza wytycznych dotyczących używania Systemów Ratunkowej Komunikacji Głosowej [Emergency Voice Communication, w skrócie EVC] w sytuacjach zagrożenia pożarowego i ewakuacji osób niepełnosprawnych.
2. Definicja ‘Platformy Schronienia’ dotyczy strefy, która jest otoczona ognioodporną konstrukcją (inną niż jakakolwiek część będąca zewnętrzną ścianą budynku i posiada bezpośrednie - poprzez bezpieczną drogę ewakuacji – połączenie z wyjściem z kondygnacji, windą ewakuacyjną lub głównym wyjściem z budynku. Dzięki temu tworzy ona tymczasową bezpieczną przestrzeń, w której osoby niepełnosprawne mogą czekać na pomoc przy w ich ewakuacji.
3. System EVC nie powinien zawierać żadnych części ruchomych np. napędów dyskowych itp.
4. System EVC jest przeznaczony do użycia przez:
a. zarządcę budynku lub kompleksu budynków we wstępnej fazie ewakuacji.
b. Straż Pożarną w trakcie przeprowadzanej ewakuacji.
c. Straż Pożarną po zakończeniu ewakuacji.
d. osoby niepełnosprawne.
e. jako urządzenie do nasłuchiwania
5. Ekonomicznie są połączenia systemu EVC w pętli, której obwody powinny być monitorowane w celu wykrywania usterek.
6. Monitorowane powinny być też wszystkie połączenia w systemie EVC
7. Cały system EVC powinien byćstale monitorowany a wszystkie nieprawidłowości sygnalizowane w Centrali sterującej.
8. Powinny być dostępne dwa rodzaje zewnetrzęnych urządzeń do komunikacji (stacja/panel)
a. Typ A - stacja używająca do komunikacji słuchawki telefonicznej
b. Typ B - stacja-panel do połączenia interkomowego (typowo montowana na ścianie).
^ 9. Typy rodzaje zewnetrzęnych urządzeń komunikacyjnych (stacji) powinny być używane następująco:
a. typu A, przeznaczone dla ewakuacji lub działań przeciwpożarowych (np. telefony pożarowe)
b. typu B, przeznaczone do użycia przez osoby niepełnosprawne (np. interkomy ratunkowe)
c. typu B, przeznaczone powinny być do użycia publicznego (np. interkomy ratunkowe)
^ 10. Wszystkie regulatory w systemach EVC powinny być wyraźnie oznaczone (opisane).
11. W miejscach o dużym hałasie otoczenia, stacje (panele) komunikacyjne powinny być dodatkowo zaopatrzone w widoczny, czerwony sygnalizator ostrzegawczy np. lampkę stroboskopową.
12. Stacje typu A, powinny mieć drzwiczki albo zdejmowany przedni panel.
13. Wszystkie stacje (panele) powinny mieć możliwość montażu podtynkowego.
14. Stacje typu A, przeznaczone dla ewakuacji lub działań przeciwpożarowych, powinne być koloru czerwonego lub mieć czerwone oznaczenie.
15. W halach sportowych i na stadionach, stacje powinny być zamykalne na klucz.
16. Stacje w platformach schronienia, nie mogą być zamykane i muszą być łatwo dostępne przez cały czas
17. W halach sportowych i na stadionach, stacje powinny być rozmieszczone co 30 metrów.
18. Generalnie, stacje powinny być umieszczone na wysokości od 1,3m do 1,4m, natomiast w platformach schronienia stacje powinny być umieszczone na wysokości od 0,9 do 1,2m
19. Główna Centrala sterowania powinna być zamykana na klucz, montowana na ścianie i mieć możliwość montażu podtynkowego.
20. Główna Centrala sterowania powinna powinna być zainstalowana w miejscu niskiego zagrożenia pożarem i mieć swoje centrum sterowania i kontroli umieszczone na wysokości od 1,4 do 1,5m
21. W przypadku awarii zasilania, system EVC powinień mieć zapasowe zasilanie z akumulatora, wystarczające do podtrzymania funkcji systemu przez 24 godziny w spoczynku i przez kolejne 3 godziny w działaniu przy ewakuacji
22. Całe okablowanie systemu EVC powinno być wykonane jako ognioodporne
23. System EVC powinien być regularnie konserwowany



DO GÓRY

Systemy Ratunkowej Komunikacji Głosowej

OmniCare vs Care2    (porównanie)

Obydwa systemy EVC Baldwin Boxall (OmniCare i Care2) są zgodne z BS5839-9 i BS8300
VIGIL OmniCare jest flagowym, zaawansowanym systemem, który zapewnia większą niezawodność i łatwiejszą obsługę. Oprócz całkowicie unikatowej struktury połączeń (redundancyjna 2-kierunkowa pętla) centrala OmniCare pozwala na łatwiejsze "obrazowe" zarządzanie wszystkimi stacjami jednocześnie (klawisze ze wskaźnikami LED) jak też kontrolowanie poprawności pracy każdej stacji indywidualnie ! OmniCare przeznaczony jest do dużych instalacji (szczególnie w budynkach wysokościowych) z 2-kierunkową pętlą redundancyjną, której przerwanie nie powoduje przerwania działania systemu. Monitorowaniem objęte są zarówno centrala i połączenia jak też poszczególne stacje interkomowe. Jest to szczególnie istotne, albowiem w przypadku np. zalania panela podczas akcji gaśniczej, operator otrzymuje sygnał o awarii poszczególnego panela co umożliwia podjecie odpowiedniej akcji.

VIGIL CARE2 to system bardziej ograniczony, przeznaczony do mniejszych instalacji, szczególnie w budynkach o starej strukturze okablowania przewodami 2-żyłowymi. Wymaga zdecydowanie trudniejszej instalacji o strukturze gwiazdowej. Ze względów bezpieczeństwa, połączenia nie powinny być prowadzone wspólnymi magistralami bowiem przerwa może pozbawić działania cała grupę stacji końcowych.
Monitorowaniem objęte są tylko połączenia i centrala, dlatego niesprawność panela (np. przez zalanie) może nie być wykryta przez system !
Instalacja systemu Care2 wymaga wielokrotnie więcej kabli i wielokrotnie więcej pracy przy ich instalowaniu !

centrala
OmniCare
centrala
Care2
zabezpieczenie panela sterowania oszklone drzwi brak
łączenie centrali z panelami zarówno z pojedynczym panelem lub ze wszystkimi jednocześnie tylko z pojedynczym panelem
możliwość przekazania komunikatu głosowego do paneli w trybie PA do wszystkich jednocześnie brak
sygnalizacja zgłoszenia wszystkie jednocześnie, ze wskazaniem kolejności tylko pojedynczo (w kolejności)
wskazywanie statusu strefy pełne: diody LED na klawiszu strefowym ograniczone: pojedynczy piktogram na LCD
wskazanie „zajętości” strefy dioda LED na klawiszu strefy brak
możliwość zdalnego nasłuchu strefy przez operatora centrali brak
wskaźnik wysterowania mowy łańcuszek LED brak
sprawdzenia poprawności funkcjonowania wskaźników LED przycisk LAMP TEST brak
połączenia paneli z centralą wspólne:
4-żyłowym przewodem ekranowanym w pojedynczym obwodzie (układ 2-kierunkowej zamkniętej pętli)
indywidualnie – z każdym panelem:
2-żyłowym przewodem (1-kierunkowy układ gwiazdy)
zabezpieczenie na wypadek przerwy w połączeniach redundancja 2-kierunkowej zamkniętej pętli brak
 
panel zewnętrzny
OmniCare
panel zewnętrzny
Care2
długość połączenia do centralki max 200 między urządzeniami max 500m
monitorowanie panela każdy autonomicznie
(+ test potwierdzający gotowość do pracy automatycznym komunikatem głosowym: „system in stand-by”)
brak
automatyczne wykrywanie paneli przy włączeniu brak
zerowanie panela w strefie kluczykiem (stacyjka w panelu) brak
możliwość zdalnego wyciszania lokalnego głośnika DSO zestyk bezpotencjałowy brak
możliwość zdalnego załączania lokalnego oświetlenia zestyk bezpotencjałowy brak