Z Ciumicz droga wiedzie do następnej wioski
Kundzicze, założonej ok. 1500 r. w dobrach bojara Nestora. Tu skręcamy do
mostu na Nietupie. Ta piękna rzeczka, dopływ Swisłoczy, płynąca szeroką, malowniczą
doliną, wśród łąk i morenowych wzgórz, słynie z siedlisk bobrów, znajdujących
się w nadrzecznych bagnach na zachód od Kruszynian oraz pod Sannikami i Szaciłami,
gdzie istniała niegdyś długa na 200 m bobrza tama. Za rzeką gościniec wspina
się na zbocze wzgórza, gdzie, po prawej ukazuje się duża kępa zieleni. To
dawny tatarski folwark Górka zdewastowany przez PGR. Grupa starych drzew -
brzóz, lip i topól - zachowała się natomiast przed ładnym drewnianym dworkiem
z połowy XIX w., z ganeczkiem i naczółkowym dachem Niegdyś byt tu jeszcze
ponad stuletni lamus.
Majątek Górka powstał w 1679 r. jako jeden z pięciu folwarków tatarskich należących
do Kruszynian, oddany pułkownikowi Samuelowi Murza-Krzeczowskiemu. W XIX w.
majątek należał już do Korybut-Daszkiewiczów, działała wówczas gorzelnia i
młyn wodny. Koiybut-Daszkiewicze utrzymali się tu do ostatniej wojny; w zdewastowanym
parku zachował się ich rodzinny grobowiec.
Dworek w Górce
Nieopodal Górki, znajduje się malownicza wieś Białogorce założona ok. 1500 roku przez bojara Nestora, pierwotnie pod nazwą Netupa, w której w 1679 r. osadzono Tatarów. Dziś w Białogorcach nie ma już Tatarów, nie ma też śladu po ich folwarkach, choć na uwagę zasługuje stara drewniana stodoła na końcu wsi. Specjalnie hodowana słoma, która kilka lat temu miała służyć na jej pokrycie, trafiła na naszą stodołę w Łapiczach.
TATARSKIE FOLWARKI
