Tatarzy starają się o tradycyjną oprawę najważniejszych obrzędów w życiu muzułmanina: chrztu zwanego "azan", ślubu i pogrzebu. Szczególną troskę przejawiają Tatarzy o należyte odprawienie rytuału pogrzebowego. Po śmierci zwłoki są układane na specjalnej ławie bądź na drzwiach i obmywane przez wynajętych w tym celu ludzi. Nos i uszy nieboszczyka zatykana są watą, a całe ciało spowijane w białe płótno, zwane sawan. Pod płótnem pozostawia się "daławary", długie zwoje białego papieru z odpowiednimi tekstami modlitewnymi. Zwłoki po odpowiednim przewiązaniu przykrywa się sukiennym całunem zielonego lub czarnego koloru. Nad grobem w trzech rzędach ustawiają się mężczyźni, zwróceni twarzą na południe. Zwłoki są spuszczane na nowych ręcznikach lub kawałkach płótna do głębokiego dołu. Zmarły jest zwrócony głową ku zachodowi, aby w dniu Sadu Ostatecznego, powstawszy z grobu, mógł "pójść" na wschód. Ciało okłada się szczelnie deskami, tworzącymi ostrosłup. Po usypaniu podłużnego kopczyka, okładają go po bokach drobnymi kamieniami, a u głowy i nóg umieszczają po dużym kamieniu. Imam polewa wodą świeżą mogiłę, modli się, po czym wszyscy zbliżają się do mogiły i spożywa "sadogę". Wreszcie zebrani dotykają prawą ręką kopczyka, żegnając się w ten sposób ze zmarłym. Żałoba trwa 40 dni.
Innym elementem tradycji islamskiej są święta muzułmańskie, zwane "bajramami", w czasie kto tych odbywają się wspomniane zjazdy Tatarów z całego kraju do jedynych dwóch czynnych ośrodków religii muzułmańskiej w Polsce: Bohonik i najstarszego w kraju meczetu w Kruszynianach.
Zobacz też duchy, magia i tatarscy znachorzy
GDZIE SĄ TATARZY?
